Erminio Tansini, „Bez naslova“, 2010, ulje na platnu, 80x100 cm (prerađen detalj)

Neuhvatljive forme

Serija

Itinerantna serija „Neuhvatljive forme“ [„Forme sfuggenti“] je umetnički projekat posvećen skulpturama Erminija Tansinija.

Umetnička smotra aranžira fotografske setove koji postavljaju na scenu Tansinijeve statue na mestima koja se obično ne koriste za izložbene i kulturne događaje.

Zahvaljujući njihovim arhitektonskim i pejzažnim karakteristikama, ove lokacije mogu da dovedu do izražaja i preobraze te iste skulpture.

Fotoaparat ima zadatak da stvori materijalni proizvod postupka: slike na kojima je fiksirana vizuelna interakcija između umetničkih dela, arhitekture i pejzaža, i stoga ostaje na raspolaganju i nakon demontaže setova.

Umetničku smotru vodi Davide, umetnikov sin.

Autor

U okviru skulpture, žanr kojem se Erminio Tansini posvetio od polovine Devedesetih godina XX veka je neformalizam.

Umetnik stvara svoje statue koristeći bronzu ili drvo (ovaj poslednji materijal ponekad i sa umetcima od kamena).

Za razliku od slika i bronzanih skulptura koje izrađuje, Erminio Tansini je dugi niz godina izradu drvenih skulptura smatrao intimnom činjenicom i izbegavao je njihovo izlaganje na izložbama i drugim kulturnim događajima.

Kasnije, upravo sa kompozicijom od četiri dela izrađena od drveta, autor je bio pozvan i učestvovao je na 57. Bijenalu u Veneciji.

Skulpture

Erminio Tansini posvećuje se drvenoj skulpturi od početka 1990-ih.

Većina drvenog materijala koje umetnik koristi potiču sa severnih Apenina (posebno iz predela Riviera La Specija, dolina Trebija i dolina Taro; i u manjoj meri iz predela dolina Nure, Luniđana i dolina Tidone).

Drvo se ne uzima iz pilana ili sa skladišta nego se pronalazi na morskim plažama i u koritima potoka i bujica. Upravo od procesa pronalaska i izvlačenja ovih delova započinje stvaranje skulptura.

Tek prikupljeni materijal obično se već prikaže izdubljen, nagrižen, izglađen ili izbeljen od strane prirodnih agenata.

Kako bi ispoštovao i doveo do izražaja ovu jedinstvenu prirodnost drveta Erminio Tansini kreira svoje skulpture ograničavajući mehaničku obradu komada na minimum.

Svako delo je uglavnom napravljeno kombinovanjem dvaju ili više drvenih elemenata.

Tansinijeve skulpture imaju vijugave, izreskane ili zamršene linije; bilo laka tela ili naprotiv masivna i impozantna; u svakom slučaju, uvek postavljeni na dobro uočljive tenzije i dinamiku.

Naizgled grub i slučajan razvoj oblika i masa, dobivenih na takav način, nudi brojne poticaje vezane za pareidoliju (sposobnost prepoznavanja poznatih oblika u prividno slučajnim profilima).

Prepoznatljivost ovih oblika je promenljiva i zavisi od tačke gledišta i senzibilnosti svakog pojedinog posmatrača.

Postavke

Tokom performansa „Neuhvatljive forme“, Tansinijeve skulpture postavljaju se na scenu na mestima kao što su dvorci, litice, arheološka nalazišta, vodotoci i jezerca, šumoviti proplanci i stenoviti pejzaži.

Pronalaženje i izbor lokacija vrši se na osnovu brojnih elemenata: svetlost, vegetacija, voda, teren, nadmorska visina, pejzaž.

Svaki od performansa iz serije zamišljen je na osnovu arhitektonskih i pejzažnih elemenata mesta na kojem je postavljen.

Krajolik postaje deo snimljenih slika, ne kao jednostavna pozadina, već kao nezamenljivi element koji daje karakter: on vizuelno komunicira sa skulptorskim predmetima sve do njihove uzajamne preobrazbe, stvarajucći nadrealne, onirične i fantastične scene.

Materijalna priprema setova svedena je na minimum: kako bi se olakšala njihova prilagodljivost situacijama i kako bi se smanjio negativni uticaj na okolinu.

Revalorizacija i regeneracija

Tema revalorizacije i regeneracije jedan je od specifičnih aspekata koji je karakterističan i za skulpture Erminija Tansinija i za itinerantnu seriju „Neuhvatljive forme“.

Počevši od drveta korišćenog za stvaranje dela. Autor ne dobiva sirovinu sečom živih stabala ili stojećih stabljika: umesto toga bira je iz korena, debla, grana i panjeva na raspolaganju.

Naizgled bezvredni i neiskoristivi komadi: plutajući u vodotocima, nasukani na plažama zahvaljujući morskim strujama ili odronjeni s planinskih grebena, često naslagani na teško dostupnim mestima.

Radi se o revalorizaciji materijala, ali istovremeno i okoliša. Plaže, korita reka i padine planina ponovo su stečeni zu umetnički prostor i na tim mestima zapravo počinje stvaranje: upravo ovde, zahvaljujući pedantnom pretraživanju, umetnik identifikuje elemente koje smatra najznačajnijima.

Nakon toga Erminio Tansini vrši regeneraciju drvenih komada u svojim radionicama: obrađuje ih da uspori njihovo propadanje i sortira, dajući im neku vrstu novog umetničkog postojanja.

Novo postojanje koje takođe uključuje i regeneraciju njihove vizuelne percepcije: kombinujući različite elemente, autor pažljivo proučava sukcesiju linija, mase, konture i svetlosne varijacije kako bi kreirao scene neuhvatljive u njihovoj promenljivosti.

Baš kao i mesta iz kojih potiče drvo, i lokacije serije „Neuhvatljive forme“ često su postavljene izvan urbanog konteksta ili su u svakom slučaju teško dostupne: stoga, nisu baš pogodne ili korištene za tradicionalne umetničke manifestacije. Fotografski setovi serije ponovo ih vraćaju u umetnički prostor.

Regeneracija se tiče i percepcije prostora. Fotografije snimljene tokom svake postavke nude različitu tačku gledišta na arhitektonske i pejzažne elemente koji čine sastavni dio okoline: na slikama se sve reinterpretira dimenzionalno i perspektivno do transfiguracije.

Gde

Do septembra 2020. godine serija „Neuhvatljive forme“ napravila je 68 etapa na isto toliko lokacija u Italiji, Švajcarskoj, Francuskoj i Kneževini Monako.

Među mestima na kojima su postavljeni fotografski setovi su: park Čani [Parco Ciani] - Lugano, most grbavac [Ponte Gobbo/Ponte del Diavolo] - Bobio (Pjačenca), dvorac Sforca [Castello Sforzesco] - Milano, tvrđave u gradovima Breša i Rovigo, rt Mesko [Punta Mesco] između mesta Monteroso al Mare i Levanto (La Specija), most na reci Po - Kremona, plaža Karnoles [Plage de Carnolès] - Rokebrun-Kap-Martan (Pomorski Alpi), plaža [Spiaggia di Riomaggiore] - Rjomađore (La Specija), tvrđava Dorija [Castello Doria] - Porto Venere (La Specija), nadkriveni most [Ponte Coperto] - Pavija, tvrđava Variselo [Fort de Variselle] - Val-Seni (Savoja), planina Bruđana [Monte Brugiana] - Masa, tvrđava Svetog Georgija [Castello di San Giorgio] - La Specija, tvrđava Karlo Feliks [Fort Charles-Félix] - Osoa (Savoja), most Lodi, kneževska palata Grimaldi [Palais Princier] - Monako, Roka [Rocca] - Manerba del Garda (Breša), zamak Suze [Château de Suzey] - Pon-Sen-Martan (Aosta), tvrđava Sent-Urs-Ba [Fort de Saint-Ours-Bas] - Val-d’Orone (Gornjoprovansalski Alpi), pontonski most [Ponte delle Barche] - Bereguardo (Pavija), zamak Torekjara [Castello di Torrechiara] - Langirano (Parma), zamkovi u mestima Kanosa (Ređio Emilija) i Tabijano Terme - Salsomađore Terme (Parma), Meson Panše [Maison Penchée] - Modan (Savoja), brežuljak Mont’Orfano u Frančakorti, centralna tvrđava [Fort Central] - Tand (Pomorski Alpi), plaža Đavolje pećine [Spiaggia della Grotta del Diavolo] - Vernaca (La Specija), tvrđava Lombarda [Fort de la Lombarde] - Izola (Pomorski Alpi), tvrđava Sen-Goben [Fort Saint-Gobain] - Vilarodan-Burže (Savoja), kablovski most - Pjačenca, zamak Braun [Castello Brown] - Portofino (Đenova).

Ekspozicije

Fotografije snimljene na setovima „Neuhvatljive forme“ izlagane su na nekim izložbama koje su se održale počev od jula 2018. godine za serije „Himere“ [„Chimere“] i „Forme, materija, boje“ [„Forme, materia, colore“], obe posvećene umetničkom radu Erminija Tansinija.

Stvorena kako bi javnosti predstavila slike „Neuhvatljive forme“, predstavljanje „Himere“ do sada je održano u šest tranši: Staze utisaka [Percorsi d’impressioni] (Vernaca, zamak Dorija, jula-avgusta 2018.), Neočekivane percepcije [Percezioni inattese] (Porto Venere, zamak Dorija, septembra 2018.), Konkretne iluzije [Concrete illusioni] (Pjačenca, palata Svetog Petra, maja-juna 2019.), Promenljivi izgledi [Mutevoli apparenze] (Monteroso al Mare, gradska skupština, jula 2019.), Vizuelne senzacije [Sensazioni visive] (Lodi, palata Svetog Filipa, septembra 2019.) i Stvarna imaginacija [Immaginario reale] (Picigetone, umetnički studio, juna-septembra 2020.).

„Oblici, materija, boja“ namerava da predloži čitav niz Tansinijevih umetničkih dela (slikarstvo, skulptura i fotografija). U ovoj seriji fotografije iz „Neuhvatljive forme“ našle su mesto na izložbi Miraži [Miraggi] (Levanto, gradska skupština, avgusta 2019.).

Informacije

Telefon:
(+39) 349 2203693

©In arce“: sva prava zadržana – Objavljeno 10. oktobra 2020. – Objavljeno 21. oktobra 2020.

Erminio Tansini, „Bez naslova“, 2010, ulje na platnu, 80x100 cm (prerađen detalj)